Pengukuhan Bahasa Melayu Sebagai Bahasa Perpaduan di Institusi Pengajian Tinggi Swasta

Abstract

Perlembagaan Malaysia telah menetapkan Bahasa Melayu (BM) sebagai bahasa rasmi negara dan bahasa pengantar pendidikan (Noraien Mansor & Noor Rohana Mansor, 2013). Penggunaan Bahasa Melayu sepatutnya tidak boleh diganggu lantas menjadi medium penting dalam mewujudkan keharmonian dan mengukuhkan perpaduan masyarakat di Malaysia. Namun, hari ini didapati pengukuhan BM terus dicabar dan melemahkannya sebagai bahasa kebangsaan dan perpaduan akibat daripada pengaruh dan perkembangan orde baru dunia yang menunjukkan bahawa penggunaan Bahasa Inggeris (BI) dalam bidang pendidikan, pekerjaan dan perhubungan lebih diberikan keutamaan berbanding bahasa Melayu (Nor Hashimah Jalaluddin, 2010). Penekanan ke atas kepentingan bidang sains dan teknologi serta BI telah menyebabkan ada segelintir individu mula hilang keyakinan pada BM termasuklah dalam kalangan pelajar di universiti swasta yang terdiri daripada majoriti etnik bukan Melayu dan lebih menggunakan BI sebagai medium pembelajaran. Tambahan pula, wujud kelompok pelajar yang lebih selesa menggunakan bahasa ibunda mereka berbanding BM. Kajian ini bertujuan untuk membincangkan isu penggunaan BM di institusi pengajian tinggi swasta serta menganalisis faktor kelemahan penggunaan BM dalam kalangan pelajar universiti swasta. Justeru, satu kajian telah dijalankan ke atas 100 orang pelajar di universiti swasta dengan menggunakan kaedah pensampelan secara rawak. Hasil kajian mendapati bahawa tahap pengukuhan pelajar universiti swasta terhadap BM adalah sederhana. Ini adalah kerana keutamaan pelajar terhadap BI, kurang kefasihan dalam BM, kurang kerjasama dan usaha dalam kalangan pensyarah dan pihak pengurusan universiti, kurang menitikberatkan maksud perlembagaan dan kurang keyakinan terhadap status BM adalah antara isu-isu penggunaan BM di institusi pengajian tinggi swasta. Justeru, senario pengukuhan bahasa Melayu dalam kalangan pelajar universiti swasta ini tidak boleh dipandang ringan dan perlu diperkukuhkan sebelum mengalami ancaman kepupusan kerana Bahasa Melayu berpotensi besar dalam pelbagai bidang dan generasi ini mampu mencorakkan kestabilan hubungan sosial dan kelangsungan pemartabatan bahasa Melayu dalam ketamadunan Malaysia.